عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



به وب سایت من خوش امدید تنها وبلاگ آموزشي اصول تصويرسازي براي هنرجويان گرافيك و تصويرساز اميدوارم مورد استفاده هنرجويان جوان قرارگرفته باشد. ليلا رخشي قاضياني بابيش از بيست سال سابقه هنري در هنرها تجسمي وفعاليت در زمينه گرافيك ، نقاشي ، عكاسي ، تصويرسازي شركت در جشنواره و برپايي نمايشگاه انفرادي و گروهي دررشت ، اراك ، تهران






نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)
122

آمار مطالب

:: کل مطالب : 110
:: کل نظرات : 0

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 4

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 1
:: باردید دیروز : 1
:: بازدید هفته : 5
:: بازدید ماه : 1
:: بازدید سال : 439
:: بازدید کلی : 6157

RSS

Powered By
loxblog.Com

اصول تصويرسازي

تصويرسازي با آكواش
جمعه 24 ارديبهشت 1395 ساعت 18:46 | بازدید : 256 | نوشته ‌شده به دست ليلارخشي قاضياني | ( نظرات )

نوعي رنگ كه كيفيتي بين گواش و آكريليك دارد، (آكواش ) ناميده مي شود . اين رنگ نوعي گواش است كه بست مايه ي آن به جاي صمغ  عربي ، امولسيون پوليمري ، آكريليك و پوشاننده و درخشان است و پس از خشك شدن ، سطح رنگي مانند آكريليك به وجود مي آورد. برخلاف گواش انعطاف پذيراست و مانند آكريليك به كاربرده مي شود . بيشتر هنرمندان ، اين ابزار را براي ضد آب بودن آن مصرف مي كنند . اين رنگ براي پس زمينه هاي كاربا گواش استفاده مي شود . اكريليك و آكواش را مي توان به جاي هم استفاده كرد. ولي همواره بايد درلايه هاي آخر استفاده شود . در صورتي كه كار رنگي روي فيلم شفاف اجراشده باشد، با رنگ كردن پشت آن مي توان پس زمينه ي كار را رنگي كرد ويا سايه ي موضوع را درپشت فيلم اجرا كرد .

گواش واكريليك به همراه آبرنگ مهم ترين موادي هستند كه در تصويرسازي رنگي به كارمي روند و امكانات خوبي را براي تصوير سازي فراهم مي آورند .

133
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تصويرسازي با گواش
پنج شنبه 23 ارديبهشت 1395 ساعت 15:10 | بازدید : 911 | نوشته ‌شده به دست ليلارخشي قاضياني | ( نظرات )

اين ماده جزء رنگ هايي است كه حلال آن آب مي باشد و در واقع نوعي آبرنگ غليظ است كه در تركيب آن صمغ عربي با خاصيت چسبندگي بيش تري به كار رفته است . غلظت گواش بيشتر به خاطر افزودني هايي مانند رنگدانه سفيد مي باشد . گواش را مي توان به دو روش آبرنگ نما و پوششي كار كرد . در شيوه اول ( آبرنگ نما ) ميزان غلظت رنگ بوسيله آب كاهش مي يابد و همانند آبرنگ ، از آن جهت در تصوير سازي استفاده مي شود و تنها تفاوت آن با آبرنگ ، ميزان بيشتر كدري و مات شدن رنگ است . با كم و زياد كردن غلظت رنگ مي توان از شيوه ي آبرنگ نما به شيوه پوششي رسيد و از تلفيق اين دو شيوه به روش هاي جديد دست يافت . شفافيت گواش برخلاف آبرنگ به انعكاس نور از كاغذ بستگي ندارد و به وسيله ي اضافه نمودن رنگدانه هاي سفيد خالص ، در خشندگي لازم در اثر بوجود مي آيد و چون داراي قدرت پوشش رنگ است مي توان آن را برسطح كاغذ هاي رنگي نيز به كار برد و يا رنگ هاي زيرين را به راحتي با رنگ جديد و غلظت بيشتر ، پوشش داد . در شيوه پوششي استفاده از مقوا ياكاغذ با ضخامت بيش تر مناسب تر است و براي پرهيز از موج دار شدن كاغذ بهتر است ابتدا كاغذ را از سطح پشت كاملا خيس كنيم و سپس روي كلاف چوبي و يا شاسي بوسيله ي پونز يا نوار چسب محكم كنيم . لازم به ذكر است كه پس از پايان كار تا خشك شدن كامل رنگ ، مقوا (كاغذ ) را روي كلاف چوبي (شاسي ) جدا نكنيد .

اغلب از گواش سفيد براي مشخص و برجسته كردن قسمت هاي روشن تصوير نقاشي استفاده مي شود . رنگ گواش حالت شيري و گچ مانندي دارد ، زود خشك مي شود و اگر از آن به صورت لايه لايه روي هم استفاده شود ، كاملا ترد و شكننده است . به نظر مي رسد به عنوان يكي از ابزارهاي تصويرگري كتاب كاملا متداول است .

               

      تكنيك گواش آبرنگ نما اثر ليلا رخشي قاضياني 

                

   تكنيك گواش پوششي اثر ليلا رخشي قاضياني

133
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
اسكراچ بورد يا خراش
چهار شنبه 22 ارديبهشت 1395 ساعت 18:19 | بازدید : 374 | نوشته ‌شده به دست ليلارخشي قاضياني | ( نظرات )

اسكراچ بورد، مقواي مخصوصي است كه از اوايل قرن بيستم اختراع شده و به جاي سنگ هاي ليتوگرافي كه قبلا براي چاپ سنگي استفاده مي شد ، به كارگرفته شده است . اين مقوا شامل يك لايه گچ سفيد است كه با چسب مخصوصي در هم آميخته شده و روي مقوا پرس شده است . ضخامت گچ خيلي كم است كه پس از خشك شدن به سرعت صاف و محكم مي شود . پس از آغشته شدن اين مقوا با مركب مشكي يا رنگي و ايجاد خراش با ابزار نوك تيز برروي آن مي توان طرح هاي جالبي را با هاشور و سايه روشن هاي دقيق و ظريف مثبت و منفي به وجود آورد . در گذشته ازاين شيوه به علت خصوصيت ذاتي اش ( سياه و سفيد) در چاپ روزنامه و كتاب استفاده مي كردند . تكنيك كار روي اسكراچ بورد ، مستلزم استفاده از يك ابزار حكاكي تيز براي ايجاد خراش است . تصوير سازان علمي بيش تر از اسكراچ بورد سفيد استفاده مي كنند و ناحيه هاي بزرگتر را با رنگ ، مشكي مي كنند . براي انتقال طرح روي سطح سفيد ، با مدادآبي روشن و براي سطح سياه با مداد قرمز كنته ، پشت خط هاي طرح را رنگي مي كنند و آن را روي سطح برمي گردانند .

براي كار روي اسكراچ بورد سفيد ، نخست محدوده ي كلي سايه ها و ناحيه ها تيره تصوير را برروي سطح مشخص كنيد . اين ناحيه را با مركب رقيق شده به صورت يك لايه ي نازك رنگ كنيد . اين رنگ دو عملكرد برساختن يك شكل منسجم دارد :

1- كم كردن غلظت ذرات

2- امكان ايجاد خط هاي ظريف تر

خط دور ناهموار طرح را باقي بگذاريد تا خط هاي مركبي و خراش به طور اتفاقي در هم آميزند و لبه هاي طرح بعد از اضافه كردن هاشور ، حرفه اي به نظر برسد . وقتي مركب خشك شد ، خط دور و بقيه طرح را با قلم يا قلمو كامل كنيد و بگذاريد خشك شود . سپس ، با يك ابزار حكاكي خط هاي سفيد طراحي را با ايجاد خراش روي قسمت هاي سياه كامل كنيد . ايجاد بافت اجسام نتيجه ي نحوه خراشي است كه صورت گرفته است علاوه برآن احساس فرم و حجم در نتيجه نور و سايه بستگي ، به نحوه ي خراشيدن خطوط و سطوح دارد. ساده ترين راه براي ايجاد حالت سايه روشن ، كاركردن از طرفي به طرف ديگر است . از قسمت سفيد يا روشن ترين قسمت به طرف تيره ترين بخش كاركم كم خراش دهيد تا به قسمت كامل سياه برسيد . يادگيري اين شيوه و خراشيدن سايه روشن ها با هاشور توانايي هنرمند را هنگامي كه با ساير وسايل از قبيل مداد، خودكار ، قلم فلزي يا راپيد و گراف اقدام به هاشور مي نمايد ، افزايش مي دهد و نحوه ي سايه زدن با خطوط سياه و سفيد را به وي مي آموزد . براي ايجاد برخي از بافت هاي ظريف كه با دست به طور يكنواخت و منظم امكان پذيرد نمي باشد مي توان ورقه هاي نازك چسب دار كه حاوي نقش است و به زيپاتون معروف است ، استفاده نمود . اين ورقه ها كه با طرح ها و بافت هاي مختلف است از حيث شيوه ( سياهي و سفيدي خالص ) با شيوه اسكراچ بورد شباهت دارد تهيه ي اين ورقه ها با هزينه كم قابل دسترسي مي باشد . در روش خراش جهت خط ، نزديكي خطوط و انحناي آن بستگي به مدل طرح دارد . با گذاشتن نقطه هاي سياه در بعضي قسمت ها مي توانيد يك سطح خاكستري ايجاد كنيد . خط ها و نقطه هاي ايجاد شده به وسيله ي مركب روي سطح سفيد بايد با سياهي هاي ايجاد شده به وسيله ي خراش ، يكسان به نظر برسند و از هم قابل تشخيص نباشند . در آخر كار سفيدي هاي ريز داخل ناحيه سياه تراشيده مي شود . اصلاحات لازم را مي توان با گواش سفيد نيز ايجاد كرد . بعضي از قسمت هاي طرح كه داراي يك سايه روشن با بافت منظم است را مي توانيد خالي بگذاريد و بعد از اسكن طرح تمام شده در رايانه ، بافت را به آن محل اضافه كنيد .

133
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تصويرگري با آبرنگ 2
سه شنبه 21 ارديبهشت 1395 ساعت 18:16 | بازدید : 142 | نوشته ‌شده به دست ليلارخشي قاضياني | ( نظرات )

جهت و سرعت حركت قلمو در تماس با كاغذ ، ذرات رنگ را توزيع مي كند . خيسي كاغذ نبايد آن قدر باشد كه آب راه بيفتد و در عين حال همه سطحي كه قرار است رنگ بگيرد بايد نمناك باشد . ميزان خيس شدن كاغذ و شيب شاسي كار در پخش شدن رنگ موثر است. زماني كه آب سطح تبخير شود ، ذرات مركب يا رنگ در جاي خود ثابت مي مانند . حالت هايي كه مي توان با اين روش ايجاد كرد، عبارتند از : سطح نرم ، هموار، خاكستري هاي ثابت ، درجه هاي گوناگون سايه روشن ، لبه هاي نرم و سخت و بافت هاي مختلف . براي ايجاد يك سطح همواره با لبه هاي سخت ، مقداري آب را با قلمو در سطح مورد نظر به طور يكنواخت پخش كنيد و مراقب باشيد لبه ي خيس از طرح جلوتر نرود . مي توان تخته شاسي رابلند كرد وبه جهت مختلف شيب داد تا رطوبت در همه سطح به طور يكنواخت و يكسانپخش شود . ميزان رطوبت لازم براي هموار شدن رنگ در سطح بايد به قدري باشد كه رنگ به همه ي بخش ها برسد و در برخي جاها خشك نشود .

معمولا كاغذ هاي آبرنگ در سه سطح و وزن مختلف وجود دارد . اين سطوح مختلف را سطح زبر سطح نرم و سطح پرس داغ مي نامند . سطح زير بيشترين برجستگي را در بافت كاغذ دارد . سطح نرم يعني نه زبر و نه كاغذي با سطح پرس داغ ، سطحي صاف دارد . كاغذ هاي صاف به خوبي دو نوع ديگر آبرنگ را جذب نمي كند، اما براي ترسيم جزئيات و ريزه كاري ها مناسب هستند . كيفيت كاغذ براي كار با آبرنگ از جمله نكات مهم كار است.

كاغذها ي درشت بافت به دليل منفذ هاي درشت ، حالت خاصي به آبرنگ مي دهند و محو شدگي خاص نقاشي باآبرنگ را بهتر نمايان مي كنند . كثرت منفذهاي سطح اين نوع كاغذ باعث مي شود كه جذب آبرنگ در كاغذ به نحوي صورت گيرد كه حالتمحوشدگي ايجاد كند . كاغذهاي با بافت متوسط باويژگي بينايي بيش تر از اين دو كاربرد دارد ، چون نقاشي روي اين نوع كاغذ آسان تر است و تبخير چنداني نياز ندارد . كاغذ آبرنگ را بايد روي مقواي ضخيم تر يا بوم ، باچسب كاغذي بهطور كامل چسباند تا از لوله شدن وموج برداشتن كاغذ جلوگيري شود ، چرا كه هر نوع كاغذ ، حتي كاغذ ضخيم در تماس باآبرنگ و آب ، تاب برمي دارد . در آبرنگ مواقعي كه بخواهيم سطوحي سفيد بمانند مي توانيم از چسب ميس كيت استفاده نمائيم و آن سطوح را بپوشانيم بعد از اين كه چسب خشك شد، با آبرنگ رنگ آميزي راانجام مي دهيم . بعد از رنگ زدن و خشك شدن رنگ با استفاده از دست و با فشار كم پاكن ، لايه چسب را از سطح كاغذ برمي داريم . عملكرد اصلي چسب در آبرنگ خاصيت پوشانندگي و ايجاد بافت است و به سادگي مي توان از اين چسب به ايجاد بافت هاي متنوع نيز پرداخت .

133
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تصويرگري با آبرنگ 1
سه شنبه 21 ارديبهشت 1395 ساعت 11:29 | بازدید : 71 | نوشته ‌شده به دست ليلارخشي قاضياني | ( نظرات )

اين ابزار بيشتر از هر وسيله اي در مصور سازي استفاده مي شود چرا كه عموما چگالي بالايي نشان نمي دهد ، غلظت ، ضخامت و كدورتي را تلقين نمي كند . روش كار با آبرنگ ، در صورتي كه رنگ ها در تصويرداراي مرزبندي هاي مشخصي نباشد و تداخل ماهرانه اي رخ دهد ، روشي است كه غالبا به درد موضوع هاي خيال انگيز مي خورد . در هم دويدگي ملايم رنگ ها ، آن هم رنگ هاي روشن و زنده خود به خود فضاهاي رويايي پديد مي آورد . آبرنگ در انواع عادي و معمولي آن ، در مصورسازي قصه هايي كه فضاي وقوع حوادث آن ها طبعت است ، كاربرد موثر تر و دلنشين دارد . براي آثاري كه كاملا واقع گرا يا مستند گونه مي نمايد ، روش كار با آبرنگ ، روشي مناسب نيست مگر به صورت تك رنگ در نواهاي مختلف . وبراي مصور ساختن نمايشنامه ها ، آبرنگ به هيچ حال مناسب و القاء كننده نبوده است . اولين نكته اي كه بايد بخاطر سپرد اين است كه آبرنگ يك ابزار شفاف است و بسته به اينكه سفيدي كاغذ تا چه حدي خودش را از پس رنگ مورد نظر نشان مي دهد ، غلظت آن رنگ مشخص مي شود . بنابراين نمي توان رنگ مايه ( تن ) روشن را روي رنگ مايه اي سير كار كرد. به عبارت ديگر زماني كه از آبرنگ به همان روش سنتي و قديمي استفاده مي كنيم بايد از رنگ روشن شروع و به رنگ سير برسيم ، و درست به همين دليل لازم است براي كار ، از پيش برنامه ريزي كنيم . تكنيك آبرنگ قابليت هاي بسيار گوناگوني دارد. بااين روش مي توان جزئيات دقيق تصويرسازي هاي علمي را ايجاد كرد . اين مواد در طراحي هاي في البداهه و حركت هاي آزاد قلمو نيز نتيجه هاي مطلوبي فراهم مي آورد .

در به كارگيري تكنيك آبرنگ روش خيس در خشك و خيس در خيس بيشترين كاربرد را براي تصويرگر دارند . در روش خيس در خشك لايه هاي رنگي يكي پس از ديگري برروي لايه هاي خشك شده ي رنگ قرار مي گيرند . هر لايه رنگ خيس ، سايه روشن كار را سيرتر مي كند و حتي مي تواند رنگ هاي تازه اي پديد بياورد به عنوان مثال اگر لايه اي آبرنگ زرد را برروي لايه اي از آبي بكشيد ، رنگ سبز را به وجود مي آورد . آبرنگ و آب مركب را مي توان به صورت غليظ و يا رقيق برروي كاغذ استفاده نمود و با هدايت ذرات رنگ به تصوير حجم داد .

روش خيس در خيس روش ديگري است كه براي تصوير سازي موضوعات بيولوژيك ، كاربرد دارد . ايجاد بافت و حجم با آبرنگ و آب مركب به راحتي امكان پذير است ، رنگ هاي تميز ، درخشان و پر طراوتي كه بااين روش به دست مي آيند براي تصويرسازي طبيعي نيز مناسب هستند . از روش خيس در خيس براي ايجاد تيرگي هاي دقيق در اجزاي تصوير استفاده مي شود . دراين روش تخست سطح كار را خيس كنيد و سپس رنگ آميزي نمائيد . سه عامل ، حركت ذرات رنگ را كنترل مي كند : لايه هاي آب ، قلم مو و قدرت جذب .

133
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0